
KILKA ZDAŃ WSTĘPU NA TEMAT ZAKRESÓW
Każda gra w pokera daje mnóstwo możliwości, ale jest również pełna ryzyka, o czym zaświadczy z pewnością każdy gracz, który już parę razy siedział przy stole i pewnie niejeden raz poniósł dość bolesną klęskę.
Żeby takich przykrych sytuacji było jak najmniej, korzystać można z wielu wartościowych narzędzi, a jednym z kluczowych elementów rozważań na temat pokera, jest zawsze zakres rąk. I, co ważne, to tak naprawdę dwie kwestie: własny zakres rąk startowych i zakres rąk przeciwnika. Zwykle jest tak, że gracze, którzy dobrze sobie radzą z liczeniem zakresów, budują silniejsze ręce i regularnie wygrywają. A żeby nie liczyć wszystkiego na piechotę, można pomóc sobie albo dodatkowym oprogramowaniem, albo podręcznymi tabelami.
Korzystając z nich, dobrze jest jednak rozumieć, o co w tym wszystkim chodzi, nawet jeśli niektóre programy wspomagające grę zawierają bardzo szczegółowe dane o każdej możliwej kombinacji. W wersji papierowej dostępne są też tabele pokerowe i całe matryce, które pokazują zakresy z konkretnych pozycji – na przykład zakres rąk startowych z UTG.
Na pewno jeśli chcesz przetrenować pokera na wysokim poziomie, wszystko to będzie bardzo pomocne. Z dalszych pozycji będzie po prostu łatwiej grać, a z pozycji wczesnej nie przegapisz żadnej okazji do wybicia się po flopie.
W naszym poradniku przyjrzymy się z bliska różnym zagadnieniom związanym z zakresami rąk, a także podpowiemy, jak zaawansowani i początkujący gracze mogą uwzględniać te informacje, tworząc swoje strategie.
CZYM SĄ ZAKRESY RĄK POKEROWYCH?
Zakresy to pojęcia stworzone sztucznie, którymi posługiwać się można, żeby poprawić swoje położenie grze. Pod pojęciem zakresu należy rozumieć listę kombinacji, które gracz może zbudować w grze, a w praktyce listy te zwykle zawęża się do tych kombinacji, które w odpowiednich okolicznościach mogą być rozgrywane dalej z nadzieją na wygraną.
Grając na przykład w no limit Hold’em, gracze wykorzystują zakresy rąk, żeby móc trafniej przewidywać, w jaki sposób prowadzić grę. Należy też od razu zaznaczyć, że jeśli przez zakres rozumieć grupę potencjalnie przydatnych kombinacji, to będzie on zawsze kształtowany też przez pozycję, na której siedzi gracz i inne ręce można rozgrywać na small blind, big blind i tak dalej.
Najwygodniejszą formą graficznego przedstawienia zakresów będzie oczywiście rysunkowa tabela rąk startowych, w której można zobaczyć, jakie ręce w danej sytuacji można zbudować.
Poza pozycją na zakresy rąk przy pokerowym stole wpływać będą też inne czynniki, potencjalnie różne w każdym rozdaniu. Są to między innymi:
- wzorce obstawiania;
- akcje;
- wartości zakładów;
- typ przeciwników.
I tak na przykład, jeśli chcesz zbudować drawa do koloru albo wysokie pary z pozycji środkowych, posługiwanie się zakresami będzie niezbędne, jeśli win rate ma iść w górę.
Jeżeli będziesz w stanie w sposób prawidłowy określić zakresy rąk, to będziesz też mieć znacznie bardziej efektywny styl gry. Różnica między początkującym a doświadczonym graczem polega na tym, że ten ostatni jest w stanie wykorzystać zakres rąk, żeby budować niepokonane ręce, a początkujący gracze zbyt często grają słabszymi rękami.
JAK DZIAŁAJĄ ZAKRESY RĄK POKEROWYCH?
Zakresy to jedno z najbardziej fascynujących zagadnień związanych z pokerem i często przy pokerowym stole to one decydują o realnych pot oddsach.
Żeby lepiej to wyjaśnić, podzieliliśmy temat na zakresy w preflopie i analizę rąk dla zakresów po flopie.
ZAKRES RĄK W PREFLOPIE
Kiedy grasz w zakresach przed flopem, najważniejsze jest, żeby wykonać kilka takich działań, które pozwalają wycisnąć jak najwięcej z rąk startowych przeciwników.
Zwracaj uwagę na betowanie w preflopie
Zwracaj uwagę na to, czy przeciwnicy podbijają, czekają, czy się poddają. Częste poddawanie się może świadczyć o wąskim zakresie, z podbicie o tym, że dane rozdanie przyniosło im silną rękę.
Zgaduj częstości
Zakresy pokerowe należy wykorzystywać do tego, żeby odgadnąć, jak często konkretny gracz dostaje ręce w kolorze czy ma na przykład drawy do strita. Ta wiedza może pomóc w podejmowaniu decyzji jeszcze w preflopie.
Ignoruj ręce, których nie warto uwzględniać
W matrycy pokerowej znajdziesz wsparcie, jeśli chodzi o czytanie rąk. Kiedy z kolei już się lepiej wyrobisz w ogólnym wyczuciu rąk, będziesz też w stanie eliminować karty, które nie zostały rozdane i uzyskiwać więcej informacji na temat faktycznych zakresów rąk przeciwników.
Zauważaj ręce, które mogą później wpłynąć na grę
Grając w pokera online, trzeba zwracać uwagę na takie ręce – na przykład bez koloru – które w danym momencie nie są porywające, ale później mogą w wyraźny sposób wpłynąć na rozgrywkę.
Czasem też w czasie gry możesz natknąć się na gracza, który gra ciasno, ma wąskie zakresy Zakres rąk przeciwnika może być dość zniechęcający, ponieważ może on być gotowy do ataku z parami kart własnych, takimi jak 88, albo z obiektywnie bardziej groźnym układem A-10 lub K-J.
Pamiętaj, że jeżeli któryś z Twoich przeciwników ma combo kart w tym samym kolorze, będzie miał większe możliwości przy poszerzaniu zakresów, żeby ustawić się na korzystnej pozycji w turnie lub riverze. Elementem posługiwania się zakresami jest nie tylko ich ocena w danym momencie, ale też próba przewidzenia, czy ten sam zakres na dalszych etapach gry nie nabierze przypadkiem innej wartości.
ZAKRES RĄK POST-FLOP
Po flopie jest zwykle kilka wskazówek, które będą wystarczająco czytelne dla bardziej doświadczonych graczy, a które pozwolą im wypracować przewagę na kolejne streety.
Czy w zakresie jest zbyt wiele rąk?
Zwykle z dwóch graczy słabszy jest ten, który gorzej posługuje się zakresami. Ktoś taki będzie w swoim stylu gry zbyt szeroki, będzie grał zbyt wiele rąk i koniec końców zostanie łatwo wyizolowany przez przeciwników. Nie będzie potrzebna nawet szczególnie silna ręka, żeby rozegrać kogoś, kto gra ze zbyt szerokim zakresem. I tu warto przypomnieć, że na big blindzie wystarczająco wysoka często będzie choćby para asów własnych.
Czy zakresy przeciwników są odpowiednio zrównoważone?
To punkt pokrewny temu sprzed chwili, ale wymagający podkreślenia – chodzi bowiem o to, żeby umieć określić, czy zakres przeciwnika jest odpowiednio zrównoważony.
Niektórzy gracze w miarę dobrze posługują się koncepcją zakresów, jeśli chodzi o zakresy rąk startowych, ale już po flopie mają znacznie większy problem.
Przy bardzo wąskim zakresie trudno jest na przykład wykonać sensowny blef. Zwiększanie zakresu z kolei może prowadzić do blefu na kartach, które nie za bardzo dają do tego podstawy, a więc na przykład na niskich parach własnych. Kiedy oponent sprawdzi takie zagranie, sytuacja się odblokowuje.
Pamiętaj, że blef nie jest narzędziem do wykorzystywania w każdym rozdaniu i zawsze. W blefie, przynajmniej według niektórych ekspertów, niekoniecznie chodzi nawet o to, żeby wygrać rozdanie, ale w dużej mierze o to, żeby w oczach innych graczy stworzyć konkretny wizerunek nieprzewidywalnego zawodnika, który potrafi ostro zagrać czy to na samą parę, czy na jakieś combo w kolorze.
Niektórzy gracze często próbują grać nieprawidłowymi drawami. Nie każdy z takich układów w pokerze będzie miał taką samą wartość i to jest rzecz, która wpływa na strategię w zakresie blefów. Zakresy służą między innymi do tego, żeby umieć wskazać, kiedy przeciwnik ma niskie pary, a kiedy jest to jego najsilniejsza ręka i pewien balans między blefem a value betem wynikający ze zrównoważonych zakresów jest absolutną podstawą.
JAK I KIEDY ZMIENIAJĄ SIĘ ZAKRESY RĄK PRZECIWNIKA?
Zakresy nie są stałe i wielu Twoich przeciwników będzie je zmieniało. Kiedy? Na przykład wtedy, kiedy będą chcieli rozegrać jakąś rękę, której wartość wzrośnie po dobraniu do koloru. Mogą wówczas czekać do późniejszych streetów, wykorzystując zakresy innych przy stole. W takim przypadku można na przykład odpowiedzieć blefem, co powinno zatrzymać Twoich przeciwników i wybić im broń z ręki.
Zakresy można też doraźnie zmieniać, jeśli chce się zagrać bardziej agresywnie i wymusić na innych podporządkowanie się temu rytmowi. Niektórzy gracze zresztą na stałe wpisują to w swoją strategię i na przykład wykonają 5-beta zawsze na A-A i K-K, ale tylko na co drugiej ręce A-K.
Jeśli już od początku zaczniesz stosować zakresy rąk i nauczysz się liczyć zakresy w pokerze, to będziesz też bardziej wprawny, jeśli chodzi o własne zakresy rąk, ale i o rozpoznawanie cudzych zakresów.
Najlepiej by było, gdybyś w czasie gry nie miał takich samych zakresów jak przeciwnicy. Najłatwiej pokonać takich przeciwników, którzy grają na szerokich zakresach, ale są też tacy, którzy rozgrywają zwykle tylko silne ręce, ale będą wpadali w konkretne pułapki, co pozwoli Ci nieraz wyjść z tarapatów w rundzie licytacji.
Wspomnieliśmy przed chwilą o liczeniu zakresów. Czas więc najwyższy, żeby wyjaśnić, o co w tym chodzi. A przy okazji omówimy sobie jeszcze niektóre elementy tabel, żeby wszystko było jasne.
JAK LICZYĆ ZAKRESY RĄK W POKERZE?
Zakres rąk nigdy nie jest wartością bezwzględną i zależy od kilku czynników, których nie kontrolujesz. To będą akcje podejmowane przez przeciwników, cele, które dostrzegasz w ich zachowaniach, a przede wszystkim również to, jaki jest ich zakres rąk startowych do rozegrania.
Najlepszym sposobem na określenie zakresów przeciwników jest ocena, ile rąk w konkretnej sytuacji są oni skłonni rozegrać. Gracz tight, który będzie skłonny zrobić to ze wczesnej pozycji, raczej nie będzie szafował podbiciami. Będzie miał więc niską częstość (niską frekwencję). W ocenie zakresów pomocne będą cztery obserwacje, które porządkuje się w akronimie DEAF.
D: Definicja akcji, jaką podejmuje przeciwnik.
E: Estymacja częstości dla zakresu.
A: Anulowanie rąk, które nie są włączane do zakresów.
F: Faktory, które wpływają na zakres przeciwnika.
Z praktycznego punktu widzenia najwygodniej jest do obliczania zakresów wykorzystać dedykowane oprogramowanie, jak też już pisaliśmy, choć nie ma w tym niczego złego, z punktu widzenia graczy dobrze jest jednak wiedzieć, co się dzieje za ekranem. A gdzieś tam w tle znajduje się między innymi potężna matryca rąk, w której wyszczególnione są wszystkie możliwe ręce, jakie można zbudować przy stole.
Na podstawowym poziomie wyróżnia się 169 (13×13) możliwych rąk startowych. I zebranie ich w olbrzymiej tabeli rąk startowych jest paradoksalnie ułatwieniem, ponieważ zdecydowanie łatwiej jest je sobie zobrazować, niż zapamiętać.
Po przekątnej w matrycy rąk znajdują się wszystkie możliwe pary. Powyżej tej linii znajdują się combosy w kolorze, a poniżej te, w których karty nie są w tym samym kolorze.
W zasadzie bez względu na to, z jakiego oprogramowania wspomagającego chcesz skorzystać, wszystkie one będą bazowały na takiej matrycy, a jej głównym celem jest przedstawić w przystępnej formie to, co trzeba zrobić, żeby dobrać do ręki w kolorze. Same zakresy zaś przeważnie są oznaczane kolorami, żeby można było łatwo korzystać z tabeli rąk startowych.
Zauważysz na pewno, że niektóre dane tam są przedstawiane jako odsetki lub wartości procentowe. Skąd się biorą? Zobaczmy, na przykładzie budowy pary asów własnych.
Łącznie wszystkich kombinacji startowych w standardowej talii jest 169. Kiedy jednak uwzględnia się nie tylko wartości, ale i kolory, to liczba kombinacji wzrasta do 1326.
Para asów może być zbudowana na 6 różnych sposobów, a więc szanse na trafienie A-A wynoszą 6/1326=0,45%.
Wyrażenie tych wartości w formie procentów jest przydatne, kiedy opracowujesz wartości zakresów i zestawiasz je z praktyką przeciwników przed flopem. Jeśli wiesz na przykład, że dany pokerzysta w 10% przypadków wykonuje open raise’a, to możesz założyć, że ich zakres obejmuje 10% najlepszych kombinacji.
Rzeczywistość czasem bywa jednak nieco bardziej skomplikowana, zatem przyjrzyjmy się jeszcze konkretnym przypadkom w pokerze na pięć kart.
PRZYKŁADY ZAKRESÓW W POKERZE
Wskazaliśmy niżej kilka przykładów, które pomogą łatwiej zrozumieć, o co chodzi w zakresach. Punkty i tabele sprawiają, że wszystko układa się w spójną całość.
- 22+. Wszystkie pary kart własnych (2-2, 3-3, 4-4, Q-Q i inne).
- 98s. Uwzględnia konektory w kolorze oraz karty od 9-8 w górę, czyli 9-8s, T-T itd.
- AQ+. Kombinacja bez klasyfikacji w kolorze lub bez, obejmuje wszystkie możliwości kombinacji AQ (lub wyższych, np. A-K).
Tabela kombinacji zakresów w pokerze
Typ | Brak | 1/10 | 1/4 | 1/3 | 1/2 | 2/3 | Wszystkie |
---|---|---|---|---|---|---|---|
% trafień | 0% | 10% | 25% | 33% | 50% | 67% | 100% |
Liczba kombinacji | 0 | 133 | 332 | 438 | 663 | 888 | 1,326 |
Pamiętaj, że na konstrukcję combo wpływają też karty własne. W przypadku korzystania z programów wspomagających może się tym nie przejmować, bo jest to uwzględniane już na początku.
Jeśli chcesz grać jak najlepiej, możesz zapamiętać pewne układy dla zakresów w pre flopie – będziesz w stanie pewne decyzje podejmować automatycznie
- 2,5% (QQ+/AK)
- 5% (TT+/AQ+)
- 10% (44+/AJ+/KQ/KJs
- 20% (22+/ATB/54s+
- 33% (22+/ATB/A2s+/A7o+/T9+/43s+/53s+/J8s+/K8s)
Jeżeli zapamiętasz te kilka zakresów, to będzie Ci też bardzo łatwo odgadnąć, jakie zakresy przed flopem ma każdy z pokerzystów, z którymi mierzysz się przy stole.
Chodzi o to, żebyś mógł z większą łatwością wyobrażać sobie przebieg rozgrywki w kolejnych streetach bez potrzeby żmudnej analizy krok po kroku. Z czasem będziesz mógł płynnie oceniać szanse na trafienie pary asów czy dowolnych innych układów, ale nie licz na to, że dasz sobie z tym radę w tydzień.
Ale czy warto poświęcić więcej czasu? Wydaje się, że jak najbardziej. Ci, którzy są gotowi poświęcić trochę więcej czasu na naukę nie tylko przy stole, ale także poza grą, na spokojnie i z rozmysłem, wracają często do gry znacznie lepiej przygotowani. Godziny poświęcone na opanowanie zakresów przekładają się później na złotówki, które odzyskuje się z puli dzięki sumiennemu treningowi. Przy okazji przeciwnicy będą obawiali się takiego gracza, który zawsze jest przygotowany do gry, a Ty, umiejąc ocenić ich zakresy, będziesz mógł na spokojnie mierzyć się nawet z bardzo silnymi graczami, przewidując trafniej ich układy.
Jeśli będziesz wiedział, jakie układy mieszczą się w konkretnych percentylach, będziesz miał znacznie silniejszą pozycję na późniejszych etapach. Już zresztą stosunkowo wcześniej będziesz mógł dopracowywać swoją rękę, eliminując takie układy, które dalej w grze mogłyby spowodować zbyt dużą niepewność.
Wszystko tu rozbija się o równowagę, ponieważ jeśli będziesz podbijał na 50-procentowym zakresie przed flopem, to bardzo szybko pozbędziesz się swoich żetonów, ale jeśli nie rozważysz nawet pary do rozegrania, to będziesz się co chwilę poddawał i też niczego nie wygrasz.
STRATEGIA OBSTAWIANIA W KONTEKŚCIE ZAKRESÓW RĄK
Jeśli chcesz stać się mistrzem zakresów w pokerze, będziesz musiał przestrzegać paru wskazówek, które są istotne z punktu widzenia strategii. Poznaj je, zastosuj i odnieś sukces.
Ćwicz, ćwicz, ćwicz
Przyznajemy, brzmi to dość przewidywalnie i nieszczególnie emocjonująco, ale jeśli chodzi o zakresy, to trening naprawdę czyni mistrza. Niech tabela rąk startowych stanie się Twoim podstawowym narzędziem i od tej pory nie rób niczego na wyczucie. Nie zawsze będziesz miał zakresy takie same, jak inni, więc musisz korzystać z tabeli, żeby dobrze rozgrywać karty.
Im więcej czasu spędzisz na czytaniu tabeli i ćwiczeniu tej wiedzy w praktyce, tym łatwiej będzie Ci rozegrać daną rękę, kiedy staniesz przed wyborem między podbiciem a poddaniem się w prawdziwej grze.
Ustal budżet
Zanim w ogóle będziesz oceniał siłę ręki, ba!, zanim w ogóle usiądziesz do stołu, musisz ustalić sobie precyzyjnie budżet na zabawę. W ten sposób ograniczysz ryzyko utraty pieniędzy w dłuższej perspektywie i zapewnisz sobie sposób umysłu.
Pamiętaj też, że nawet ci gracze, którzy zwykle grają za wysokie stawki, będą przyjmowali szerszy zakres na przykład w grze w turnieju. Na pierwszym miejscu zawsze stawiaj odpowiedzialną grę i kiedy rozgrywka przestanie Ci dawać radość, po prostu zrób sobie przerwę.
Nie zapominaj o analizie po grze
Cokolwiek by się nie działo w czasie gry – dobrego, złego lub nawet pozornie bez znaczenia – zawsze dobrze jest po rozdaniu zapisać sobie, co poszło dobrze, a nad czym trzeba jeszcze popracować. Kiedy za jakiś czas usiądziesz ponownie do gry w karty, taka wiedza pozwoli Ci zagrać z lepszej pozycji.
Wszystko to jest przecież elementem procesu uczenia się, więc na przykład po grze online dobrze jest oznaczać konkretne ręce i sposób ich zagrania wraz z rezultatem, żeby można było na spokojnie przemyśleć, skąd wziął się konkretny rezultat.
ANALIZA ZAKRESÓW PRZECIWNIKÓW JAKO KLUCZOWY ELEMENT STRATEGII
Jeśli chcesz dobrze odnajdywać się w każdej sytuacji, musisz poprawnie posługiwać się własnymi zakresami, ale prawdziwa siła i często najlepsza pozycja przy stole będzie Twoja dopiero wtedy, kiedy dodatkowo nauczysz się pracować na zakresach przeciwnika.
Szukaj sygnałów
Wszyscy kojarzymy pojęcie pokerowej twarzy, ale tylko prawdziwi pokerzyści rozumieją, jak duże może być jej praktyczne znaczenie, jeśli gra toczy się naprawdę.
Zawsze staraj się rozszyfrować przeciwników. Czy się stresują? Może drgnęła im brew albo zmarszczyło się czoło? Jeśli tak, to być może mają stosunkowo słabą rękę i nie są w stanie zbudować solidnych pięciu kart? Czasem będziesz mógł to wykorzystać, wymuszając na nich jeszcze duży zakład, który stracą.
Ustal zakresy optymistyczne i pesymistyczne
Przy opracowywaniu przeciwników należy jednocześnie najlepszy i najgorszy dla Ciebie możliwy rozwój sytuacji. To oznacza, że musisz wyznaczyć dwa zakresy – optymistyczny i pesymistyczny. Dopiero właściwie kiedy ułoży Ci się poker królewski, możesz sobie darować te subtelności.
Kiedy się tego nauczysz, oszczędzisz sobie wylania na głowę kubła lodowatej wody w późniejszych streetach, a także wykorzystasz do maksimum własny zakres. Twoje decyzje muszą być opłacalne przede wszystkim w długiej perspektywie, co oznacza, że w krótkiej czasem trzeba będzie poddać nawet rękę mieszczącą się w zakresie.
Wyczuj moment do ataku
Jeżeli będziesz w stanie odpowiednio zagrać na zakresie swoim i przeciwnika, możesz przygotować zasadzkę, z której już nie będzie wyjścia i to może dać Ci zwycięstwo w pięknym stylu i ze znakomitą nagrodą.
Łatwiej oczywiście powiedzieć, niż zrobić, ale z czasem można opanować wykrywanie blefu czy inne sztuczki. Akurat blefujących, kiedy się ich znajdzie, bardzo często można pokonać z zaskakującą łatwością i wtedy jest się na wygranej pozycji.
CZYM SĄ OGRANICZONE RĘCE?
Ograniczone ręce to takie karty, a właściwie układy, które trafiają się bardzo rzadko. Jasne, poker królewski (royal flush) ma gigantyczne szanse na zwycięstwo, ale takie układy można zbudować jedynie na 4 sposoby.
Z drugiej strony najwyższa karta, wbrew nazwie, też nie zawsze pozwoli zbudować parę – w takiej ręce tak naprawdę gra się przecież tylko jedną kartą.
Na przykład, możesz mieć damę kier i 10 trefl, a na stole do tego 7 trefl, 6 trefl, 2 kier, 9 karo i 5 trefl. Możesz zagrać na damę i to w sporadycznych przypadkach faktycznie bywa rozgrywane, ale w wielu przypadkach nawet tak wysoko się nie uda – ostatecznie element losowy w pokerze też jest niepomijalny.
PODSUMOWANIE
I tak to mniej więcej wygląda. Przekazaliśmy Ci wiedzę na temat zakresów rąk w pokerze i pokazaliśmy, jak się zakresy liczy, a nawet jak niektóre kombinacje wprost będą zwiększały Twoje szanse na przejęcie większych pieniędzy z puli.
Zrozumienie zakresów będzie wymagało od Ciebie czasu i pewnego wysiłku i nie oszukujmy się – zyskasz na tym dokładnie tyle, ile wysiłku włożysz w ugruntowanie wiedzy. W pokerze nic nie jest gwarantowane i tylko duże umiejętności mogą dać Ci realną przewagę nad przeciwnikami. Każde rozdanie musisz rozpatrywać od nowa i od początku.
Jednocześnie jednak z każdą rozegraną partią będziesz mieć więcej wiedzy, a ta będzie dawała przewagę. Skorzystaj z naszych strategicznych podpowiedzi, wykorzystaj je w grze i ciesz się wygranymi w dłuższej perspektywie. Powodzenia!
FAQ
⭐ Czy mogę modyfikować własne zakresy rąk w pokerze?
Tak, możesz modyfikować zakresy według potrzeb, żeby na zewnątrz Twoja ręka wyglądała na silniejszą lub słabszą. Mając przy stole mniej doświadczonych przeciwników, możesz na przykład użyć wyższych stawek przy blefie, żeby ich zastraszyć i zmusić do poddania się.
Przeciwko graczom z ręką o przeciętnej sile tak zmieniaj swój zakres, żeby wykorzystać ich indywidualne siły i słabości. Żeby jednak to w ogóle było możliwe, musisz nauczyć się czytać przeciwników i odgadywać, czego się spodziewają.
⭐ Czy warto w czasie jednego rozdania eksperymentować z zakresami?
Tak, ale wszystko powinno zależeć od dynamiki gry przy stole. Jeśli spotkasz się z graczem o wąskich zakresach, to całkiem prawdopodobne, że modyfikacje Twoich zakresów nie przełożą się na żaden konkretny rezultat. Z drugiej strony, przeciwko graczowi zbyt swobodnemu lekkie modyfikacje zakresów są wręcz podstawowym narzędziem, pozwalającym wykorzystać odrobinę słabsze karty, niż masz w zwyczaju.
⭐ Czy możesz przeciwstawić się przeciwnikowi, którego zakres znasz?
W skrócie – tak. Jeśli domyślasz się, jakie działania chce podjąć Twój rywal, to możesz budować odpowiednie ręce, jeśli oczywiście masz z czego je stworzyć. Odkrycie zakresów przeciwnika jest kluczowe, jeśli chcesz go pokonywać planowo, a nie tylko z przypadku. W takich odczytach zawsze będzie doza niepewności, więc jeśli chcesz podjąć walkę, spróbuj zdobyć jak najwięcej informacji o rywalu, żeby konkurować z nim z jak najsilniejszej pozycji.
⭐ Czym są zakresy spolaryzowane?
Spolaryzowany zakres w pokerze oznacza, że gracz będzie betował na silnych rękach, po których spodziewa się znakomitych rezultatów, ale także na słabych rękach, co ma być narzędziem, które sprawi, że przeciwnicy będą się częściej poddawali, porzucając swoje żetony w puli.
Spolaryzowany zakres to w istocie mieszanka betowania i blefu, ale pamiętaj, że w takich zakresach wypada środek spektrum. I tak na przykład po c-becie we flopie nie obstawia się dalej takich układów jak J-J na A-6-4-K. W związku z tym cała ta strategia będzie odpowiednia tylko dla niektórych graczy.
⭐ Jak wyglądają zakresy linearne?
Linearny zakres jest bardziej elastyczny od spolaryzowanego. Będzie on obejmował silne, średnie i część słabych rąk. Taki zakres jest też często określany jako skondensowany lub połączony, bądź z angielskiego merged.
W takim zakresie mieszczą się zarówno silne ręce, jak A-A czy A-Q w kolorze, jak i średnie, na przykład 8-8, K-J w kolorze oraz słabe – choćby 2-2 czy 6-5 w kolorze.